παρακλείδι

το

συν. στον πληθ. τα παρακλείδια

καθένας από τους δύο σφηνολίθους που είναι τοποθετημένοι δίπλα στην κλείδα θόλου ή αψίδας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + κλειδί (πρβλ. αντι-κλείδι)].